Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
oxucu — 1. is. Kitab və s. oxuyan, mütaliəçi. Yazıçılarla oxucuların görüşü. – İndi xəbər verim oxucuma mən; Xəyalı küsdürən bir faciədən. S. V.. 2. is. Kitabxanaya yazılmış adam, kitabxana üzvü, kitabxanadan istifadə edən şəxs. Oxuculara nümunəvi xidmət … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həmdərs — f. və ə. eyni dərsi oxuyan, bir məktəbdə və ya sinifdə oxuyan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müğənni — ə. Iw mahnı oxuyan; xanəndə muğamat oxuyan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qare’ — ə. 1) oxuyan, mütaliə edən; oxucu; 2) yaxşı Quran oxuyan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təranəpərdaz — f. nəğmə oxuyan, mahnı oxuyan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
lektor — <lat. lector – oxuyan> Auditoriya qarşısında leksiya oxuyan şəxs; mühazirəçi. Afərin deyərəm o lektora ki, <Hacının adamına> kafirdir desin. Qant … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
oxuyub-çalan — top. Xanəndə və sazəndə, oxuyan və çalan, xanəndə və çalğıçı. Toya oxuyub çalan dəvət etmək. – <Səfərqulu bəy:> Ədə, oxuyan çalanlara xəbər vermisənmi? S. S. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pəsxan — is. <fars.> Aşağı səsdə oxuyan, bəmdə oxuyan xanəndə. <S. Şuşinski> həm bəm səsdə (pəsxan), həm orta səsdə (miyanəxan), həm də zildə (zilxan) məharətlə oxuyur. (Qəzetlərdən) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şagird — is. <fars.> 1. İbtidai və ya orta məktəbdə oxuyan uşaq; məktəbli. Məşədi bütün sinifdə ən yaxşı oxuyan şagirdlərdəndir. M. Hüs.. Teymur müəllim şagirdlərə vətənpərvər bir ruhun tərbiyə olunmasına çox əhəmiyyət verirdi. Ə. S.. 2. Hər hansı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dızman — I (Ağbaba, Ordubad, Tərtər, Ucar) yekə, böyük, iri. – Bu dızman qızlar oxuyan döyül (Ağbaba); – Onnan güləşmə, o, dızman adamdı (Ucar) II (Çənbərək, Füzuli, Şərur) 5 7 yaşında erkək qoyun. – Hasanalı bazara bir dızman apardı satmağa (Çənbərək); – … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
